on jest chory

См. также в других словарях:

• chory — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chorzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który cierpi na jakąś chorobę, u którego widać objawy choroby; cierpiący, słaby, chorujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko chore dziecko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chory — z urojenia «o człowieku zdrowym, któremu się tylko wydaje, że jest chory; hipochondryk» Wmawiać, wpierać coś komuś jak w chorego jajko zob. jajko 3 …   Słownik frazeologiczny

• chory — chorzy «dotknięty chorobą; chorujący, cierpiący» Ktoś ciężko, beznadziejnie, śmiertelnie chory. Chory na serce, na żołądek. Chory na gruźlicę. Chory z przejedzenia, z przemęczenia. Chora noga, chore zęby. Chore drzewo. Jest bardziej chora niż… …   Słownik języka polskiego

• chory z urojenia — {{/stl 13}}{{stl 7}} człowiek wmawiający sobie, że jest na coś chory; hipochondryk {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… …   Słownik frazeologiczny

• rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… …   Słownik języka polskiego

• znać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znam, zna, znają, znany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć wiedzę, wyobrażenie, pojęcie o czymś, o kimś; wiedzieć, co jest czym lub kto jest kim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lecz — książk. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne ujęcie treści, łączący zwykle równorzędne części zdania lub zdania współrzędne; ale» Mieszkanie małe, lecz wygodne. Osoba sympatyczna, lecz niezbyt mądra. Nie jest chory, lecz… …   Słownik języka polskiego

• rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

• trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… …   Słownik języka polskiego

• ślepie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ślepiepiów || ślepiepi, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oko zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ciemności widać było tylko błyszczące, fosforyzujące ślepia. Reksio… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień